بدون شک اکثر کسانی که در شهر قدس (قلعه حسن خان ) تحصیل کرده اند با نام دبیرستان شهید عالمی آشنا هستند.این دبیرستان اولین دبیرستان پسرانه شهر بوده که یادآور خاطرات جوانان رشید و غیور دهه 60 می باشد و نام بسیاری از شهیدان شهر،کارنامه ای درخشان از این دبیرستان است.اما کسانی که با این دبیرستان آشنا هستند محال است که نام مدیرسابق این دبیرستان یعنی جناب آقای کاشانی را نشنیده باشند.

به بهانه فرا رسیدن هفته معلم ،سایت اطلاعات جامع شهر قدس بر آن شد تا این مصاحبه را با ایشان انجام دهد.

***با عرض سلام.لطفا از خودتان و دبیرستان شهید عالمی بگویید.

به نام خدا.

غلامرضا کاشانی نژاد متولد 1321 در شهر ری هستم.ابتدا در سپاه دانش و در دوره های 18 ماهه و سپس در سال 1343 در گرمسار به استخدام آ پ در آمدم.

اولین محل خدمتم،دهستان شه سفید گرمسار بود،پس از آن به کرج و شهریار که از توابع کرج به شمار میرفت منتقل شدم.مدتی در اصیل آباد و رباط کریم مشغول به کار بودم و بعد از آن به صورت موقت به قلعه حسن خان آمدم.قرار نبود زیاد در اینجا بمانم اما اکنون حدودا مدت 43 سال است که در اینجا مشغول به کار هستم.

کار من از مدرسه صادقی در محله اصفهانیها (کوچه اردیبهشت )شروع شد که آن زمان تنها مدرسه قلعه حسن خان بود.این مدرسه 73 دانش آموز داشت و فاقد دبیرستان بود.

کسانی که می خواستند ادامه تحصیل دهند به کرج یا تهران می رفتند.

پس از آن تقاضای تاسیس دبیرستان در قلعه حسن خان نمودیم و ابتدا اولین دبیرستان که مختلط هم اداره می شد ضمیمه همان مدرسه صادقی شد.

پس از چند سال و با افزایش دانش آموزان ،مقطع دبیرستان جدا شد ولی تا سال 59 هنوز مختلط اداره می شد.

در سال 59 رسما دبیرستان دختران از پسرها جدا  و اولین دبیرستان پسرانه به نام شهید حمزه عالمی که در اوایل انقلاب مقابل دانشگاه تهران به شهادت رسیده بود،نام گذاری شد.

***شیرین ترین و تلخ ترین خاطراتتان در دبیرستان شهید عالمی چه بودند؟

شیرین ترین خاطرات ما موفقیت دانش آموزان در هر زمینه ای و تلخ ترین ها هم عکس این قضیه بود.

***توقع شما از آموزش و پرورش چیست؟

توقعات ما از آموزش و پرورش توقعات معقولی است چراکه ما دانسته و با آگاهی تمام این شغل را انتخاب کردیم.توقع ما ارزش گذاردن به مقام معلم و مواظبت از شئونات معلم است.

بعضی از همکاران من صبح برای آمدن به مدرسه یا ظهر برای برگشتن به منزل دو یا سه ساعت در راهند،هر چند که این مسیر و این مدت باید جزء ساعت تدریس آنها محاسبه شود اما همکاران ما واقعا با علاقه این مسیر را طی می کنند،پس حق چنین کسانی است که حداقل شان و منزلت آنها حفظ شود.

***نظر شما راجع به بچه های شهرقدسی چیست؟

دانش آموزان و بچه های شهر قدس به عقیده من بسیار بچه های خوبی هستند.نسبت به جاهایی که بنده تا بحال در آنجا کار کرده ام و یا دیده ام بچه های بسیار قدر شناس تری هستند.

همین همایش و گردهمایی دانش آموختگان دبیرستان شهید عالمی که هرسال به صورت خودجوش و با هزینه شخصی برگزار می کنند نمونه ای از این قدرشناسی بچه های این شهر است.

***نیازهای فرهنگی شهر از دید شما کدامند؟

هر چند که شهر قدس یک زمانی هیچ چیزی نداشت و الان بسیار پیشرفت کرده اما شهر هنوز فضاهای فرهنگی به اندازه ندارد.امکانات مدارس کم است.فضاهای فرهنگی خاص مانند باشگاه فرهنگیان ندارد.جایی که بتوان فرهنگیان را در آنجا جمع کرد.

البته این شهر فضاهای ضروری دیگری نیز ندارد که شاید ضرورت بیشتری داشته باشند مانند بیمارستان،سینما و ...

***اگر شما باز هم بخواهید شغلی انتخاب کنید،ممکن است که بازهم معلمی را انتخاب نمایید؟

بله.من از روز اول با علاقه کامل وارد آ.پ شدم و هنوز هم علاقمند به کار در آن هستم.بسیاری از سالها اصلا نمی دانستم که حقوقم چه مقدار است و فقط به آموزش فکر می کردم.

***پرسش آخر:به نظر شما بچه های قدیم بهتر بودند یا بچه های الان؟اگر بخواهید در یک جمله ،توصیه ای به بچه های الان بکنید،آن جمله چیست؟

بچه های قدیم بسیار پذیرا بودند و دریافت کننده های بهتری بودند.به اخلاقیات بسیار بیشتر از بچه های امروز توجه می کردند.متاسفانه بچه های امروز بری از بسیاری از مسائل اخلاقی و اجتماعی هستند و بیشتر به دنبال تکنولوژی های روز دنیا بوده و فکر می کنند که تکنولوژی همه چیز است و وابسته به این ابزار شده اند،اما بچه های قدیم تکنولوژی را در کنار اخلاق می پذیرفتند.

بچه های قدیم دارای دید وسیع تری بودند.

همه چیز که تکنولوژی نیست.توصیه من به بچه های الان،گرایش به اخلاق محوری در همه عرصه هاست.

***با تشکر از شما