نامه ای به مادر:

به نام آنکه محبت را آفرید

با عرض سلام به خدمت مادر عزیز ومهربانم امیدوارم که حالتان خوب باشد وبا عرض سلام به خدمت سرور گرامی جناب آقای کبریایی امیدوارم که حالتان خوب باشد وهیچ گونه کسالتی نداشته باشید ودر هرکجا که هستید خوش وخرم بوده باشید وباری پس از عرض سلام واحوالپرسی امیدوارم که سلام وبی پایانم را از فرسنگها راه دور از منطقه کوهستانی وسربه فلک کشیده کردستان عراق که به خدمتتان بدرقه می گردد پذیرا باشید واگر از راه لطف ومرحمت جویای حال این بنده حقیر باشید به لطف خدا خوبم وبه دعاگویی شما عزیزان وسروران گرامی مشغول می باشیم اکنون که این نامه می نویسم ساعت 11ظهر روز جمعه 26/1/67 می باشد ودر سنگر میباشم وخیلی دلم برایتان تنگ شده است وامیدوارم چه زودتر به مرخصی بیایم ودوباره دیدارهاتازه گردد وراحتی این سومی یا چهارمین نامه ای است که برایتان می نویسم ومتاسفانه نامه ای از شما نداشته ام ویعنی بدستم نرسیده است وخیلی نگران هستم خوی امیدوارم که حالتان خوب باشد؟؟جان خیلی دلم برایت تنگ شده است وهرچه زودتر طالبم که شما را ببینم وخدا اگر بخواهد تا 20روز دیگر به امید خدا به مرخصی خوب دیگر مزاحم اوقات شریفتان نمی شوم فقط سلام مرا به ننه صاحاب و دایی ها وزن دایی ها وکلیه اقوام وفامیل برسانید من از راه دور علی ومحمد ومریم وحسین کوچولو را می بوسم ودلم خیلی برایشان تنگ شده است خوب دیگر مزاحم اوقات شریفتان نمی شوم وبه خدای بزرگ ومنان می سپارم فقط جواب نامه را زود بنویسید خداحافظ به امید دیدار 26/1/67